„Sto lat samotności” to powieść autorstwa Gabriela Marqueza, opowiadająca o burzliwych losach sześciu pokoleń kazirodczej rodziny Buendiów, zamieszkującej Macondo. Założycielem rodu był Jose Arcadio Buendia, który zakochał się w Urszuli Iguaran. Z racji tego, że byli oni spokrewnieni, rodzina nie zgodziła się na ich ślub. Wierzono, że z takiej miłości może urodzić się dziecko ze świńskim ogonem. Zakochani się tym nie przejęli i wzięli ślub. Urszula miała jednak wątpliwości co do potomstwa, obawiała się, że zabobony zasłyszane od rodziny mogą okazać się prawdą.
Gdy Jose Arcadio zabił swojego wroga, Prudencia Aguilara, duch zmarłego nachodził jego i Urszulę. Młode małżeństwo w strachu opuściło dom. Po paru tygodniach założyli miejscowość o nazwie Macondo. Jose Arcadio Buendia i Urszula mieli już wtedy dwójkę dzieci - Jose Arcadia i Aureliana. Pewnego razu starszy Jose Arcadio spędził kilka nocy z wróżbitką Pilar Ternerą. która go uwiodła. Owocem tego jest syn Arcadio. Młody ojciec, dowiedziawszy się o tym, że spłodził syna, uciekł z Cyganami. Wraz nim uciekła także matka, Urszula, która urodziła Amarantę. Jose Arcadio Buendia podczas nieobecności żony i syna zajmował się domem. Gdy wraca Urszula, wraca z nią także wielu nowych osadników, dzięki którym Macondo się rozrasta. Wkrótce wraz z małżeństwem zamieszkał ich wnuk, Arcadio, jednak jego i Amaranty wychowaniem zajęła się pewna Indianka, zwana Visitacion.
Sielanka mija, gdy do rodziny Buendiów dołącza ich kuzynka- jedenastoletnia Rebeka. W pierwszych chwilach zachowywała się bardzo dziwnie, była bardzo cicha i nic nie jadła. W końcu Indianka odkryła, że dziewczynka cierpi na bezsenność, co daje początek pladze w Macondo. Mieszkańcy przez życie bez snu powoli tracą zmysły. Z pomocą jednak przyszedł Melquiades, którego w podziękowaniu Urszula zaprosiła do domu.
Dzieci Urszuli i Jose Arcadio Buendii powoli dorastały, więc małżeństwo chciało rozbudować dom. Jednak gdy stary Buendia został zmuszony do przemalowania go na niebiesko, wyrzucił z miasta zarządcę, Don Apolinara Moscote. Wkrótce ten wraca i dochodzi między nimi do rozejmu, a syn Buendii- Aurelian, zakochuje się w córce zarządcy- Remedios. Niedługo potem Urszula urządza bal, na którym zjawia się Pietro Crespi, nauczyciel tańca, który zdobył serce Rebeki i Amaranty. Obie dziewczyny są w nim szaleńczo zakochane. Gdy umiera Melquides i odbywa się jego pogrzeb, Amaranta rozpacza na wieść o ślubie Rebeki i Pietra grożąc, że go zniszczy. Urszula zabiera ją i razem opuszczają Macondo.
Losy rodziny znów się komplikują. Pilar Ternera spodziewa się dziecka Aureliana, za sprawą krótkiej wspólnej nocy, a Jose Arcadio popada w obłęd i zostaje przywiązany do kasztanowca. Odbywa się ślub Remedios z Aurelianem, jednak niedługo potem panna młoda umiera. Zostaje ogłoszona roczna żałoba, co skutkowało odłożeniem ślubu Rebeki z Pietrem, który Amaranta wciąż pragnęła zepsuć. Znajduje ona jednak inne zajęcie, bowiem opiekuje się dzieckiem Aureliana i Ternery- małym Aurelianem. Niespodziewanie wraca Jose Arcadio, który przed laty uciekł z cyganami. Jest pokryty tatuażami, imponuje kobietom, nawet Rebece, która zakochuje się w nim. Jose Arcadio bierze ją za żonę, jednak Urszula tego nie popiera- są oni dalekimi kuzynami.
W Macondo wybucha spór pomiędzy konserwatystami a liberałami. Urszula, chcąc go poskromić, staje na czele władzy w mieście. Czuje się ona jednak bardzo samotna. Crespi, opuszczony przez Rebekę, oświadcza się Amarancie, lecz gdy ta odmawia, odbiera on sobie życie. Wojna w Macondo trwa, a Arcadio, dzielnie walczący po stronie liberałów, zostaje zabity. Przed śmiercią jeszcze krzyczy, aby jego dzieci i Santy Sofii nazywały się Urszula i Jose Arcadio. Santa Sofia rodzi córkę Remedios i bliźniaków Jose Arcadio Drugiego i Aureliana Drugiego, którymi zajmuje się Amaranta.
Nagle ginie Jose Arcadio, co doprowadza Rebekę do rozpaczy. Umiera również Jose Arcadio Buendia. Aureliano pragnie związku z Amarantą, lecz ta odmawia. Chłopak czuje się bardzo samotny, ponieważ wszyscy chłopcy imieniem Aureliano skazani byli na samotność i porażkę. Coraz więcej członków rodziny Buendiów dopadała samotność i śmierć. Gdy Aureliano Drugi spłodził syna kochance swojego brata, który dostał imię Jose Arcadio, zajęła się nim Urszula. W tym czasie Jose Arcadio Drugi żeni się z Fernardą del Carpio, i niedługo potem przychodzi na świat ich potomstwo- Jose Arcadio i Renata Remedios. Na świat przychodzi Amaranta Urszula- młodsza siostra Renaty Remedios, zwanej Meme. Umiera Amaranta, skończywszy tkać saun pogrzebowy, a Meme zostaje zamknięta w klasztorze przez swój romans. Po pewnym czasie w domu Buendiów pojawia się koszyk z dzieckiem Meme- Aurelianem.W Macondo znów zaczęła się wojna. Jose Arcadio Drugi widział na własne oczy stertę trupów, jednak nikt mu nie wierzył. Uciekł on do domu zmarłego Melquiadesa i oddał się przeglądaniu jego zapisków. Nad Macondo ciążyła kolejna klątwa- deszcz padał tam przez cztery lata. Ludzie powoli umierali. Stara Urszula odchodziła od zmysłów, myliła sen z jawą, aż w końcu zmarła, w wieku ponad stu lat. Kolejna plaga również nadeszła, tym razem była to plaga ptaków, które zabijały się o budynki. Zmarła Rebeka, Jose Arcadio Drugi i Aureliano Drugi.
Młody Aureliano, który przetrwał, interesował się zapiskami Melquiadesa. Amaranta powoli traciła zmysły, aż pewnego dnia zmarła. Do Macondo powróciła Amaranta Urszula, która zdobyła serce Aureliana. Ciotka jednak odrzucała jego zaloty. Powoli ginęli kolejni bliscy rodziny Buendiów. Los oszczędził Amarantę Urszulę i Aureliana, którzy wdali się w romans i zamknęli się w domu. Powoli ich także dopadał obłęd, widzieli oni duchy. Amaranta Urszula urodziła dziecko ze świńskim ogonem i zmarła po wykrwawieniu. Aurelian zaczął znów studiować zapiski Melquiadesa i wszystko zrozumiał- poznał kazirodczą historię swego rodu, nad którym ciążyła klątwa, która dobiegała spełnieniu. Gdy Aurelian skończył czytać ostanie zdanie, Macondo zniknęło.
